Παραλήρημα ζωής
Τα γεμάτα πάθος ψέματα
Είναι δίπλα σου για πάντα
Θα σε συντροφεύουν
Εκεί που δεν το περιμένεις
Και θα αγκαλιάζουν την νοητή σιωπή
Της μοναδικότητας σου
Μέχρι να αγγίξεις το απόλυτο ΚΕΝΟ που σου κάνει παρέα μέχρι να ‘ρθεις.
ΕΣΥ
Αλλά και πάλι, δεν είσαι τίποτα
Για μένα…για σένα…για όλους…
Μια πλάκα θα ‘σαι μόνο
Και ψίθυρος στα λόγια ποιητών
Μια χαρακιά του βινυλίου
Σαν μουσική που σταματάει απότομα
Καθώς την βιάζει το σκοτάδι
Πίστεψε με
Δε μ’ ακούς.
Όχι γιατί δε μπορείς
Αλλά γιατί δεν στο επιτρέπω.
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου