Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Solitude II

Great despair loves the silence.
Ζωή με εικόνες τρομακτικές, εξωπραγματικές
Αναμνήσεις από το μέλλον μας
Μια ευχή είχα κάποτε, μονάχος
Τίποτα άλλο παρά μόνον εκείνη
Και μάζεψα ότι είχα σε μια βαλίτσα
Σαν ποιητής που χάθηκε στο κύμα της σκόνης
Σφαιρική πραγματικότητα, δεν βλέπω παραπέρα.
Βαθύτερη έννοια του θανάτου.
Αναλύουμε το επικίνδυνο
Dancing on a cloud
I’m rotten
Αστεράκια σε μαύρο ουρανό
Έσβησαν και εκείνα
Γέμισε ο τόπος, πτώματα εραστών
Τίποτα άλλο παρά μόνο μια ευχή
Που επανέλαβα 3 φορές
Μείναμε ολομόναχοι στο ψεύδος
Monumentum
Great despair!
Ι love the silence
Απελπισμένοι ακούμε τους ήχους των ονείρων που στην ψυχή μας σπάνε
«Κράκ….»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου