Sυρβivor

Ακούω, μέσα στην σιωπή, τη σιωπή σου να σκορπάει πιο πέρα κ απ’ τα παραμύθια, τις λέξεις που κάρφωνες εδώ βαθιά.
Τις λέξεις που πότιζαν τους διψασμένους πόρους μου.
Πίσω από τις διάφανες μέρες, στις στενόμακρες πολιτείες, γράφω κύκλους με μια σπασμένη κιμωλία.
Πάνω στο απαλό σου δέρμα συναντώ όλη τη γεωγραφία που μου έδωσε ο Θεός σου
Μα τώρα μόνο ακούω, όλο και πιο σιγά τις σκιές απ’ τα βήματα σου και το τρίκλισμα της καρδιά σου
Έτη φωτός αντιλαλούν φήμες για ένα κόσμο που μπορούν οι ψυχές να βρίσκουν ειρήνη
Κέρδισα τόσα γιατί σου επέτρεψα να εισβάλεις στο μαύρο μου κ να το γεμίσεις με χρώμα..
Ευχαριστώ γιατί…
Ένα πρωί θα ξυπνήσω μέσα σε ένα κύμα, την στιγμή που θα πλησιάζει την πιο χρυσή ακτή και θα γυρίζει πάλι στη θάλασσα.
Εκεί θα βρω πνιγμένους τους φόβους μου
Έψαξα να σε βρω παντού για να γίνω ψηλότερος
Τι να ναι αυτό που δε μπορεί να σε φτάσει και καταστρέφει όποιον σε ξεπερνάει?
Όντος τέλειωσε το καλοκαίρι
Έχω στην τσάντα μου όλο τον εαυτό σου που μου χάρισες και μερικά κομμάτια απόστασης
Νομίζω ότι θα μου φτάσουν για όσο θα πορεύομαι
Η περιπέτεια μόλις άρχισε.


Μr. Seraphic Deviltry& o παιdόtopoς των sk3psεωn