Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Dear mirror

Αγαπητέ καθρέφτη…
Με αυτό το γράμμα θα ήθελα να εκφράσω τα παράπονα μου για την απαράδεκτη συμπεριφορά σου
Δεν σου έχω δώσει κανένα δικαίωμα
Άλλωστε τι είσαι?
Ένα άψυχο αντικείμενο
Χάρη σε μένα αποκτάς ζωή
Κάθε φορά που σε κοιτάζω μου υπενθυμίζεις ότι παραμένω περιμένοντας.
Πολύ φοβάμαι ότι η μοίρα σου θα είναι να γίνεις χίλια κομμάτια
Γεμίζεις τον τόπο με τρόμο και ενοχές
Και όμως με βοηθάς κ συ μερικές φορές
Τουλάχιστον είσαι αντικειμενικός και ειλικρινείς
Πάντως να ξέρεις ότι χρησιμοποιώ έναν καλύτερο καθρέφτη
Εσύ είσαι η τελευταία μου επιλογή
Μπορεί να σε πληγώνω
Αλλά..
Δεν φταίω
Σε εκδικούμαι
Με αναγκάζεις
Αντικατοπτρίζεις την θλίψη μου
Ωμή και κρύα
Σαν τον θάνατο
Σαν την έλλειψη νερού από τον πλανήτη
Φέρνεις την καταστροφή και το τέλος
Τραγουδάς συνεχώς το ίδιο τραγούδι
Επέλεξα τις διαστάσεις σου όταν σε αγόρασα
Και ήσουν φθηνός
Προτίμησα να είσαι μικρός σε μέγεθος
Για να μην πιάνεις πολύ χώρο και για να μην χωράς όλους τους φόβους μου
Τελικά σε αγαπάω
Μη το παίρνεις πάνω σου βέβαια
Σε μισώ κιόλας
Διαχέεις το φως στην καρδιά μου
Και θαμπώνεις από την θερμή ανάσα μου
Που ξεσπάει με οργή πάνω σου
Αγαπητέ καθρέφτη
Σύντομα αλλάζεις περιβάλλον
Κάνε του ανθρώπους να δουν ποιοι πραγματικά είναι
….μαγικέ μου καθρέφτη
Και εγώ θα σε υπηρετώ αιώνια
Και αν δεν είμαι πια ο ίδιος
Τότε κ συ θα ‘χεις αλλάξει
Άλλωστε πολύ καλά γνωρίζεις
Ότι είμαστε όμοιοι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου