Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

t0 mοβ sυναίs8ημ4

Κομματιάζω κάθε αναπάντητο ερώτημα
Σταματάω να ψάχνω το γιατί
Απλά…υπάρχω και απαξιώ
Αποδεικνύω ότι τίποτα δεν τέλειωσε και βάζω φαντασία στο τίποτα σου
Φτύνω κάθε καταπιεσμένο συναίσθημα
Αρχίζω να με αγαπώ και αρχικά φοβάμαι
Πολέμησα τον δράκο και έγινα ο πρίγκιπας
Πιο κοντά σε αυτό που θεωρείται κατεκτημένο, γνωρίζεις ότι είσαι σπουδαίος
Αλλά εγώ είμαι μια κουκίδα στο λευκό σου φόντο και είμαι υπερήφανος
γιατί όταν θα ‘ρθω για να σου χαρίσω τον εαυτό μου
Θα ονειρευτούμε παρέα
Θα αγκαλιάσουμε με τις ρίζες μας την γη και θα κάνουμε φάρσες στις εποχές
Απρόσμενος επισκέπτης η φαντασία
Αιώνιος θάνατος…ή Δημιουργία?
Σε απεγκλωβίζω από την μιζέρια σου
Εκμεταλλεύσου το όσο προλαβαίνεις, βλάκα…
Σε αποκαλώ Θεό
Λίγο ακόμα…οι λέξεις θα βασίζονται στο ψέμα
Αποδέξου το
Μη μιλάς
Μην ακούς
Σε διατάζω να σταματήσεις να νιώθεις
Θέλω απλά να γίνω ο εαυτός μου
Φύγε από ‘δω
Ανέβα ψηλά και γέμισε μαγική χρυσόσκονη τους φόβους και τις σκέψεις
Δεν καλύφτηκε το κενό
Δεν έχω τίτλο
Είμαι ένα ποίημα που κανείς ποτέ δεν θα ήθελε να γράψει
Μια λέξη που κάποιος έφτυσε
Πες με κλισέ… δε με απασχολεί… μαθαίνω ποιος είμαι… πονάει..
Ανακάλυψα τον ήλιο
1..2…3…4..5..
Celebration...
Your war is in my soul
6…7...8…9
This is my anger and my pain
10….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου